Begraafplaats Ureterp

Selmien East 47

Rondom de middeleeuwse Sint Piter is in een ver verleden een kerkhof ontstaan, dat in de loop der tijden een aantal keren is uitgebreid. Het  kerkhof met de eerste uitbreidingen is een traditioneel kerkhof, waar de graven evenals de kerk, oost-west zijn gesitueerd. Voorheen was het de gewoonte de graven dicht tegen elkaar aan te leggen. Omdat de mensen vroeger kleiner waren en de graven daardoor ook, geeft dat nu op een aantal plaatsen problemen om deze vrijgevallen (familie) graven opnieuw te gebruiken. Een aantal van deze graven wordt nu uitgegeven als kindergraf of om urnen in bij te zetten.

De laatste uitbreiding, uit de jaren zestig van de vorige eeuw, is aangelegd als begraafplaats en heeft niet meer het gebruikelijke aanzien van een kerkhof. Tussen twee grafvelden is een pad aangelegd, zodat alle graven goed bereikbaar zijn en de graven machinaal gedolven kunnen worden. Er zijn in Ureterp in totaal 3151 kinder-, urnen-, en gewone graven.

Vanwege toename van het aantal crematies zijn op deze laatste uitbreiding twee columbaria gebouwd met in totaal 56 urnennissen. Overigens worden er meer urnen bijgezet in (familie) graven dan in de columbaria.

Op de begraafplaats zijn enkele graven van in de tweede wereldoorlog omgekomen verzetsmensen. De monumenten op deze graven zijn eigendom van en worden beheerd door de Stichting Friesland 1940-1945. Ook is er het graf van de in mei 1940 bij Wassenaar gesneuvelde dienstplichtig huzaar Siette Weiland. Dit graf is in 2020 door de familie overgedragen aan Plaatselijk Belang Ureterp.

In 2021 werd door samenwerking van It Keningsfjild, De Laatste Eer en Plaatselijk Belang op de begraafplaats een monumentje gerealiseerd voor naamloos begraven kinderen.

De monumentale Sint Piter is eigendom van It Keningsfjild en wordt in ruilbeurt met De Mande in Bakkeveen gebruikt voor de erediensten, rouw- en trouwdiensten.

De gemeente Opsterland is eigenaar van de toren van de Sint Piter en van de fraaie, in de tachtiger jaren van de vorige eeuw geheel vernieuwde klokkenstoel. De twee klokken, van respektievelijk 1771 en 1932, zijn in de oorlog door de Nazi’s geroofd en na een inzamelings-actie in het dorp in 1948 vervangen door 2 geheel nieuwe luidklokken. Ze hebben als  rand-schriften meegekregen:

Ik bounzje drôf, ik bounzje bliid – GOD jowt alles op SYN tiid (grote klok)

 Al moast ús folk yn d’oarloch hast ferbliede, foar frije Friezen meie wy wer liede (kleine klok)

Schuiven naar boven